- Spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Kurzelowie

Problem niewolnictwa czarnoskórych, to jedna z mroczniejszych kart historii w dziejach ludzkości i chociaż współcześnie jest ono potępiane i niedopuszczalne, pojawia się w niektórych krajach. Niewolnictwo dotyczy nie tylko fizycznej sfery człowieka, ale i też psychicznej. „Niewolnice” są przykładem powieści psychologicznej, która odkrywa duszę bohaterów, ich motywacje, pokazując jednocześnie przedmiotowość człowieka, brak praw i wolności.

W książce poznajemy cztery kobiety, które są w niewoli. Raz do roku wyjeżdżają one ze swoimi panami do kurortu, gdzie się poznają, a następnie dzielą swoimi sekretami, problemami i radościami. Łączy ich wielka przyjaźń i niesamowita więź. Uczą się od siebie nawzajem jak smacznie gotować, jakich sztuczek używać, aby zmiękczyć swoich panów. Dają sobie niesamowite wsparcie w niedoli i traktują się jak siostry. Bohaterki pragną żyć jak prawdziwi wolni ludzie, ale ich status zmusza je do dramatycznych decyzji. Śmierć zdaje się być jedynym wyzwoleniem. Niewolnice wiedzą jaki czeka je los, zawsze będą wykorzystywane, nie będą nigdzie bezpieczne. Próbują jednak oddzielić to co fizyczne, cielesne, brutalne od tego co duchowe. Jest to jedyny ratunek przed poddaniem się i całkowitym zniewoleniem. Czy uda im się dotrzeć do miejsc, gdzie nie dosięgną ich okrutni łowcy niewolników? Czy wszystkie bohaterki dożyją chwili, gdy doczekają się aktów wolności?

Powieść jest smutna i wzruszająca. Jest głosem przeszłości i okrutnej rzeczywistości, w której słowo równość nie istniało. Niewolnictwo było „praniem” umysłów, poniżaniem. Kobieta, najniższa w tej hierarchii, ma przeważający głos w tej powieści. Taka perspektywa jest bardzo ważna. Uwrażliwia nas na losy tych ludzi, pokazując historię niewolnictwa od strony kobiecej, codziennej i intymnej.